Raphaella Smits
   
  xxxww    
 
Men waande zich weer in de vroeg-19e eeuw ...

De sprekers Piet Andriessen en Françoise-Emanuelle Denis

 
startpagina

nieuwsbrief

subscribe*

discografie

biografie

instruments*

interviews

reisschema

persmap

reviews*

links*

contact

ENGELSE
VERSIE



*
Nog te vertalen hoofdstukken
*
Nog te vertalen hoofdstukken
 

The Royal Flemish Academy of Belgium
for Sciences and Arts

 

De officiële voorstelling van
"Harmonie du soir"

22 April 2004


 

 
 

x
Rene Jochems xxxxxxxx Hans Rombaut

 

Om 19u werd het publiek verwelkomt door Rene Jochems. De 93 aanwezigen voor de officiële voorstelling waren vrienden, collega's, organisatoren en perslui.

Hans Rombaut van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten uitte zijn grote tevredenheeid dat deze manifestatie kon plaats vinden in dit prestigieus monument, een paleis uit 1772. Hij gaf kort enige toelichting bij de ornamenten van de Marmeren zaal die perfect overeenstemde met het tijdvak van Mertz en Giuliani, alsook met de bouwperiode van de Mirecourt en Roudhloff guitaren.

 
 


Odair Assad bewondert Raphaella's instrument

 

De eerste spreker, Piet Andriessen, musicoloog en voormalig hoofd van VRT-Radio3 (nu Klara) gaf een bondige levensloop van Raphaella Smits en introduceerde haar CD 'Harmonie du soir' als volgt:

Laat ik U iets vertellen over de muzikante Raphaella Smits aan de hand van twee cd's: de cd die vandaag wordt voorgesteld en de eerste cd die ze 15 jaar geleden opnam voor het label Accent.
Beide opnames zijn gewijd aan het werk van Mauro Giuliani en van de 25 jaar jongere Johann Kaspar Mertz. Giuliani uit Napels was een tijdgenoot van Beethoven, Schubert en Von Weber ; Mertz uit Bratislava was een leeftijdsgenoot van Schumann en Mendelssohn. Beiden werkten in Wenen. Weense vroeg-romantici dus.

 
 

Felicitaties van Baron Eugene Traey, voormalig voorzitter van de Koningin Elisabeth Wedstrijd
 

Die eerste cd is gespeeld op de door Raphaella geliefde 8-snaren gitaar van John Gilbert, een Rolls Royce, een Steinway van de gitaar, sonoor, prachtig uitgebalanceerd van hoog tot laag. 'The romantic guitar' is de titel van die cd, en terecht. Schitterend voor bij een diner met kaarslicht of voor daarna, en ik bedoel dat niet denigrerend, maar ik kan het ook niet helpen dat één van de voornaamste kwaliteiten van die opname de pure klankschoonheid is, een klankrijkdom die ik als wellustig zou durven omschrijven.
Gekoppeld aan de absolute rust van Raphaella's spel, het gevoel dat je bij het beluisteren krijgt dat alles onder controle is, dat ook de moeilijkste trekken gemakkelijk zijn en dat alles gecombineerd met een perfecte ritmische timing, maakt van deze cd, ook nu nog, 15 jaar later, een cd om puur van te genieten.
Een duitse recensent van een concert omschreef het zo: "In zwei Stücke von Mertz ging es schwelgerisch zu. Gelegentlich meinte man Chopin auf die Gitarre zu hören". Juist, maar dan wel Chopin, vertolkt door iemand als Horovitz op een moderne concertvleugel.

 
 

Een gezellige babbel met Paul Rans & Walter Couvreur, beide producers van radio Klara
 

De nieuwe cd klinkt grondig anders. De concertvleugel is als het ware aan de kant geschoven en vervangen door een Weense pianoforte, kleiner, lichter, met leren hamerkoppen in plaats van met zacht vilt. En toch is het allesbehalve een opname waarin een rijk instrument vervangen werd door een 'voorloper', door een ouder en minder wellustig exemplaar.

Voor zover ik haar ken, is Raphaella er de vrouw niet naar om zich langdurig te verdiepen in historische muziekstudies en oude traktaten, maar is ze de weg gegaan van de ge•nteresseerde muzikant met wijd open oren. Ze heeft oude instrumenten gekocht uit interesse, misschien omdat ze o.m. bij Jos Van Immerseel had kunnen ervaren wat de mogelijke winst was bij een terugkeer naar de bron.
En daarna heeft ze haar oor te luisteren gelegd bij het instrument zelf. Ze heeft niet gedaan alsof een Mirecourt een mini-Gilbert is, maar heeft zich laten leiden door de specifieke eigenschappen van wat in wezen een ander instrument is. Een gitaar, dat wel, maar een gitaar met geheel eigen karaktertrekken en andere klankkleuren
.

 
 

Nog even nagenieten met Andreas Glatt,
producer van Accent Records
 

Het zoeken naar een mooie sonoriteit op zo'n oud instrument is ˇˇn ding, een moeilijk ding zelfs, maar het is nog maar de helft van het verhaal.
Voor wie goed luistert, en dat heeft Raphaella gedaan en daarin toont ze zich een grote muzikante, voor wie goed luistert leert het instrument ook hoe je met de muziek uit zijn tijd moet omgaan, zodat die muziek een nieuw verhaal zal gaan vertellen. Ook romantisch, zeker, zelfs zonder kaarslicht.
Het zal haar wel veel tijd en veel geduld hebben gekost, maar de nieuwe cd is fundamenteel verschillend van de eerste en wat mij betreft ook rijker. De tover is misschien een beetje weg, maar daardoor kan je nu onbedwelmd naar de muzikale boodschap luisteren, van twee componisten die het meer dan verdienen.

Pieter Andriessen,
Brussel,
22 april 2004.

 
 
 

Na Piet Andriessen speelde Raphaella ter illustratie op haar Roudhloff gitaar.
Vervolgens gaf Françoise Emanuelle Denis, musicologe en producer van GHA-Records, een interessante toelichting bij de vroeg 19e eeuwse instrumenten en hoe deze de uitvoeringspraktijk toen hebben beïnvloed.
Tot slot bespeelde Raphaella eveneens haar Mirecourt.
De elegante avond werd nog enkele uurtjes verder gezet met een goed glas wijn ...

 
 
 

< Back >

 

 

 
       
  - Last update : 2 MAY 2004 - rejo © -