PROGRAMMA

Johann Kaspar Mertz (1806-1856)
1. Fantaisie Hongroise (Trois Morceaux, Op. 65, No. 1)
2. Fantaisie Originale (Trois Morceaux, Op. 65, No. 2)
3. Le Gondolier (Trois Morceaux, Op. 65, No. 3)

Franz Schubert (1797-1828)
4. Ständchen (Schwanengesang, D957, No. 4)

Johann Kaspar Mertz
5. Romanze (Bardenklänge, Op. 13, No. 10)
6. Gondoliera (Bardenklänge, Op. 13, No. 4)
7. Lied ohne Worte (Bardenklänge, Op. 13, No. 11)
8. La Rimembranza

Franz Schubert
9. Der Leiermann (Winterreise, D911, No. 24)

Johann Kaspar Mertz
10. Elegie
11. Nocturne (Op. 4, No. 1)

Franz Schubert
12. Aufenthalt (Schwanengesang, D957, No. 5)

DETAILS

DOWNLOAD CD of per TRACK

BESTEL FYSISCHE CD

WAT ANDEREN ZEGGEN

"Romantische gitaar op zijn best!
Deze laatste uitgave van de grote Raphaella Smits is geen live-opname, zoals de titel zou kunnen suggereren, maar in plaats daarvan een prachtig "concert" programma van selecties van de romantische componisten Johann Kaspar Mertz (1806-1856) en Franz Schubert (1797-1828), goddelijk gespeeld op een Mirecourt gitaar van Franse makelij uit 1827 met acht snaren (twee lage bassen), waarvan twee darmsnaren.
Smits is natuurlijk geen onbekende in de muziek van Mertz, zij heeft zijn werken in de loop der jaren vele malen uitgevoerd en opgenomen. Mertz was zelf een virtuoos, en het beheersen van zijn gitaarmuziek is niet eenvoudig; toch laat Smits het bijna moeiteloos klinken. Zoals ze in de begeleidende notities schrijft: "Voor mij evenaart de kwaliteit van Mertz' composities die van de groten als Chopin, Liszt, Schumann, en Schubert. Bovendien had hij zijn eigen taal: prachtige melodieën, fantastische cadensen, virtuoze passages, en met die grote, altijd aanwezige romantische ziel."
Inderdaad, hoewel Schubert (bijna) evenveel aandacht krijgt, zijn twee van de drie stukken van hem op het album Mertz gitaartranscripties van liederen uit Schuberts postuum gepubliceerde Schwanengesang verzameling. De Mertz stukken omvatten de Trois Morceaux, drie uit de Bardenklänge, de vaak uitgevoerde en werkelijk sublieme Elegie, en meer. De dramatiek en schoonheid van haar spel in Mertz' Fantasie Originale en La Rimembranza (die nieuw voor me was) is iets om te bewonderen. Maar het is allemaal fantastisch; Romantische gitaar op zijn absoluut best!"
- BLAIR JACKSON, Classical Guitar magazine.

"Raphaella Smits heeft in deze opname geen enkele concessie gedaan. Met haar onderzoekende geest heeft heeft zij zich verdiept in de tijdsgeest en het gitaar technische ambacht van die tijd. Alle werken worden hier dan ook uitgevoerd op een 8-snarige gitaar, bespannen met darmsnaren.
De Mertziaanse virtuositeit is vanzelfsprekend en nergens doel op zichzelf. Met haar spel dompelt zij de luisteraar onder in de muzikale gevoelswereld van de eerste helft van de negentiende eeuw. Raphaella Smits speelt technisch perfect en met een feilloos gevoel voor de juiste stijl. Deze opname kan als een ‘benchmark’ worden beschouwd voor toekomstige uitvoeringen van de werken van Johann Kaspar Mertz."
- Hein Sanderink, NL.

"Raphaella Smits is al lang een van mijn favoriete gitaristen, met de perfecte mix van stijl, virtuositeit en muzikaliteit. Haar geïnspireerde interpretaties boeien de luisteraar altijd, en ontvouwen zich als de pagina's van een grote roman die je vasthouden aan elk woord."
- Frank Koonce, USA.

"Raphaella Smits is een meester in het oproepen van stemmingen en voert de luisteraars mee naar een muzikale dimensie waarvan de schoonheid, de genialiteit en de perfectie grenzen aan het wonderbaarlijke. Raphaella Smits is vooral fascinerend door de intensiteit van haar spel, dat doordrongen is van een aura van perfectie die alleen de grote gitaarsolisten kunnen bereiken".
- Bianca Flier, DE.

"De muziek zelf is ongeëvenaard: Mertz was een verbluffende componist, een van de weinige die de Romantische vlag volledig droeg bij het schrijven van zijn werken. Als je zijn muziek op de een of andere manier hebt gemist, zou Smits' schijven een goede plek zijn om te beginnen."
- C.D.

"Raphaëlla Smits, onlangs nog door Jean Bernard bij Diapason geroemd als 'een van de meest delicate en gecultiveerde artiesten van onze tijd', verrast eens te meer met haar meermaals gelauwerde, even integere als dauwfrisse, meticuleus ‘exacte’, maar steeds uiterst persoonlijke vertolking van twee grote componisten. De Biedermaiersfeer van Wenen, luisterrijke hoofdstad van Oostenrijk-Hongarije, een tijd waarin nieuwe vormen van vermaak hun kans grepen, komt tot leven in werk van componisten die het gitaarinstrument erg genegen waren. Jarenlang componeerde Franz Schubert, die geen piano bezat, het grootste deel van zijn composities op de gitaar die boven zijn bed hing en waarop hij speelde voordat hij opstond. Behalve zijn eigen originele muziek arrangeerde Johann Kaspar ook muziek van andere componisten en populaire volks- of folkloristische motieven. Raphaëlla Smits daalt af in de diepte van beide oeuvres; haar bijzonder mooi ademende dynamiek en gevoel voor onverwacht helverlicht detail garandeert een luisteravontuur boordevol verrassing."
- Bart Stouten, Radio Klara, BE.

"Johan Kaspar Mertz is misschien wel een van de beste componisten van de 19e eeuw, of in ieder geval een componist wiens gevoeligheid en inspiratie tweehonderd jaar later nog authentiek romantisch zijn... En wiens muziek hier met uiterste delicatesse wordt behandeld door een vertolkster die ons in Manjon al versteld had doen staan. De historische gitaar geeft een donkere en soms intens heldere toon; de terughoudendheid en het hele palet van nuances maken deze versie tot het tegendeel van een bravourestuk: zij vermijdt het meest voorkomende misverstand over deze muziek, dankzij de romantische gitaar natuurlijk, maar vooral door de intelligentie en de onfeilbare smaak van deze opmerkelijke vertolkster!"
- Jean-Christophe Perny, Dijon, FR.

"Raphaella is iets anders. Een zeer persoonlijke lyriek, ongehoorde vlakken van nuance en cantabile op een gitaar, en een touché - het is als koffie - delicaat en krachtig.
Ik denk dat ik ze allemaal heb beluisterd, en werkelijk deze laatste plaat markeert een evolutie, een verdieping van de muzikale expressie van deze grote artieste, die ik altijd met trots zal blijven voorstellen aan hen die ons klassieke instrument niet kennen.
Het geluid van haar instrument is denk ik de kern van deze betovering. Het is een gitaar die al lang heeft geleefd, die jong was in dezelfde tijd als Schubert. De snaren zijn gemaakt van darm, je zou ze niet opmerken, maar ze scheppen letterlijk een andere wereld, een Verlaine-achtige helderheid."
- Anselmus Albini Alumnus, CH.

“Johann Kaspar Mertz was een gitaarvirtuoos en componist uit de eerste helft van de negentiende eeuw en in alle opzichten een kind van zijn tijd. Met de iets oudere Schubert deelde hij niet alleen de romantische schrijfstijl. Ook hun persoonlijk leven kende parallellen. Hun genialiteit werd onvoldoende erkend, tegenslagen en uiteindelijk ziekten overschaduwden de enkele successen.
De omstandigheden zullen het gemoedsleven van Mertz ongetwijfeld beïnvloed hebben, maar de tijdsgeest was allesbepalend. ‘Weltschmerz’, ‘Sehnsucht’, ‘das Glück ist dort wo Du nicht bist’, zijn als het ware de toonsoorten die het uitgangspunt vormden bij het componeren. Dat is wat Mertz en Schubert verbindt.”
- Hein Sanderink

“Mertz was een lange man, ongeveer 50, noch dik noch dun, zeer bescheiden en zonder een zweem van grandeur over zich. Zodra het mogelijk was, bood ik hem mijn gitaar aan en vroeg om iets te spelen. Hij nam het instrument snel aan en begon meteen te spelen. Het was een fascinerend groot werk. "Door wie is dit stuk geschreven?" vroeg ik hem. "Door mij", was het antwoord. "Het is nog niet gepubliceerd. "Toen speelde hij een ander stuk, en nog een ander, elk beter dan het vorige, allemaal prachtig. Ik was stomverbaasd van bewondering. Ik voelde me als een Columbus die een nieuw Amerika ontdekte, want hier was de grote gitaarcomponist die ik al lang had opgegeven om te vinden.”
- uit The Memoirs of Makaroff